پنجشنبه، آبان ۲۸، ۱۳۸۸

ظرف

باور کن بسیکا، تنهایی ظرف ندارد. آدم‌ها نمی‌توانند تنهایی هم را پُر کنند، این‌جور چیزها را فقط باید حل کرد، در حرف، در خنده، در راه‌رفتن حل کرد. تنهایی پایان ندارد، تا دلت بخواهد عمیق است، کاری هم از دستِ ما برنمی‌آید. می‌دانی بسیکا، ما به بد چیزی محکوم شده‌ایم.

۱۰ نظر:

  1. آی گفتیا آییییییییییی ....

    پاسخ دادنحذف
  2. بیکارم دیگه. رشته مون تعطیله.

    پاسخ دادنحذف
  3. البته به بد چیزی محکوم شده ایم.چاره ای نیست جز صبر کردن تا پایان این حکم که معلوم نیست چیست و کجاست.

    پاسخ دادنحذف
  4. سلام
    مطالب وبلاگ شما مفید و زیباست
    به من هم سری بزنید.بدلیل داشتن علاقه مندی .... پیشنهاد تبادل لینک می کنم.اگر هم با تبادل لینک موافقت نکردید باز هم از اینکه به دیدن وبلاگ من تشریف می آورید تشکر می کنم
    تاپ فیلم (فروش و تحلیل فیلم های هنری و برندگان جشنواره های بین المللی)

    پاسخ دادنحذف
  5. تنها، حتی وقتی که میان دیگران حضور داری.... تنها.

    پاسخ دادنحذف
  6. یک آه خیلی بلند ! بلند بلند

    پاسخ دادنحذف
  7. .تنهایی را می شود برد گردش...می شود با تنهایی چای نوشید..hm

    پاسخ دادنحذف