یکشنبه، آبان ۱۲، ۱۳۸۷

فارنهایت ۱۲/۸/

و عجیب پی بردن به این حقیقت است که سالی که در پیش رو دارم بیست‌سالگی‌ام است. و این یعنی سال بعد این روز می‌شود دو دهه‌ی تمام که زندگی کرده‌ام. و خُب، بیست‌سال کم نیست. حتا نوزده سال هم کم نیست. اصلا برای این زندگی یک لحظه هم کم نیست.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر